Algemeen Debat – Interventie van België
– Vrije vertaling –
Mijnheer de voorzitter,
Geachte vertegenwoordigers,
Dames en heren,
Zoals de secretaris-generaal van de VN onlangs zei: gendergelijkheid is misschien wel ’s werelds grootste uitdaging op het gebied van de mensenrechten. Meer dan 25 jaar geleden hebben wij ons in Beijing ertoe verbonden moedige stappen te ondernemen om dit doel te bereiken. Het ongelijke aandeel van vrouwen in machtsposities en binnen de besluitvorming werd 25 jaar geleden al erkend als een kritisch aandachtspunt. We hebben enige vooruitgang geboekt, maar nog geen enkel land heeft de volledige, gelijke, daadwerkelijke en zinvolle participatie van vrouwen bereikt.
Laten we eerlijk zijn. Het doel is duidelijk en realistisch. Er moeten concrete en doeltreffende acties worden ondernomen:
Ten eerste moeten structurele barrières, discriminerende wetten en normen die genderstereotypen in stand houden verdwijnen om “empowerment” van vrouwen en meisjes en een gelijke participatie in het besluitvormingsproces te bekomen. Geen wet, geen traditie, geen godsdienst, geen waarde, geen gewoonte of cultuur kan discriminatie op grond van geslacht ooit rechtvaardigen. We moeten een tandje bijzetten, non-discriminatiewetten handhaven en ervoor zorgen dat elke vrouw en elk meisje wereldwijd haar rechten kent en weet hoe ze die kan afdwingen.
Van cruciaal belang in dit verband is ook de bestrijding van gendergerelateerd geweld, zowel offline als online. Gendergerelateerd geweld is tijdens de pandemie dramatisch toegenomen. Het is niet alleen de ergste schending van de mensenrechten van vrouwen, het verhindert ook de gelijkwaardige deelname van vrouwen en meisjes aan de samenleving.
België blijft alle vormen van gendergerelateerd geweld bestrijden via een geïntegreerde aanpak met bijzondere aandacht voor kwetsbare groepen, onder meer door de uitvoering van een nationaal actieplan. Dit plan is afgestemd op het Verdrag van Istanbul van de Raad van Europa, waarin juridisch bindende normen zijn vastgesteld om geweld te voorkomen, slachtoffers te beschermen en ervoor te zorgen dat daders ter verantwoording worden geroepen. Ik wil eraan herinneren dat het Verdrag van Istanbul ook openstaat voor ratificatie door niet-leden van de Raad van Europa.
Vandaag wil ik ook het belang onderstrepen van seksuele en reproductieve gezondheid en rechten. Dit zou geen twistpunt mogen zijn. Wij zijn allen begaan met de doelstellingen van gendergelijkheid, gelijke participatie en een leven zonder geweld voor vrouwen en meisjes. Maar die doelstellingen kunnen niet worden bereikt zonder vrouwen de keuze te geven, zonder hun seksuele en reproductieve gezondheid en rechten te waarborgen. Dit omvat daadwerkelijke toegang tot informatie, tot diensten op het gebied van seksuele en reproductieve gezondheid, tot moderne anticonceptiemethoden naar keuze en veilige abortus, en tot alomvattende seksuele opvoeding voor iedereen.
Daarnaast kunnen we niet enkel afhankelijk zijn van vrouwen en meisjes wat de zorgtaken en huishoudelijke taken betreft. We moeten werken aan een kwalitatieve goede, betaalbare en toegankelijke zorgverlening voor kinderen en andere afhankelijke personen. We hebben doeltreffend beleid en bewustmakingscampagnes nodig om mannen en jongens aan te moedigen volledig deel te nemen aan huishoudelijke en zorgtaken.
Er zijn nog veel meer domeinen die specifieke actie, gendermainstreaming en genderbudgettering vereisen en waarop ik vandaag niet verder kan ingaan: kruisbestuiving van vormen van discriminatie, kwaliteitsonderwijs, quota of streefcijfers, waardering van werkgelegenheid die meestal door vrouwen wordt verricht, de loonverschillen tussen mannen en vrouwen en pensioenen en het gebruik van digitalisering, technologie en innovatie om een positief verschil te maken.
Al deze domeinen vereisen kennis en inzicht op basis van de verzameling en analyse van gegevens die zijn uitgesplitst naar geslacht en andere kenmerken. Het vereist politieke wil en toewijding.
En het vereist dat wij samenwerken, uitdagingen aangaan en verschillen en weerstanden overwinnen.
In dit verband wil ik mijn erkenning en waardering uitspreken voor het werk en de prestaties van organisaties uit het maatschappelijk middenveld, vrouwenorganisaties en vrouwelijke mensenrechtenverdedigers. Zij spelen een vitale rol bij het bevorderen van vooruitgang en verdienen onze erkenning, steun en bescherming.
Dames en Heren,
Ik ben hier om opnieuw te bevestigen dat België zich ertoe verbindt woorden in concrete daden om te zetten.
Wij kijken uit naar een succesvolle “Commission on the Status of Women”-zitting die een concreet verschil kan maken in het leven van vrouwen en meisjes in al hun diversiteit.
Dank u.