Vandaag herdenken wij de nagedachtenis van bijna 6 miljoen Joodse mannen, vrouwen en kinderen, die samen met andere slachtoffers van de wreedheden van de nazi’s tijdens de Tweede Wereldoorlog in een ongekende genocide werden vermoord.
Meer dan 25.000 van hen werden verzameld in de Dossinkazerne in Mechelen om te worden gedeporteerd naar Auschwitz.
Zij hadden levens, zij hadden dromen, zij hadden hoop voor zichzelf en voor hun kinderen.
Ze zijn nooit meer teruggekomen.
Precies een jaar geleden, tijdens de herdenking van de 75e verjaardag van de bevrijding van Auschwitz-Birkenau, had ik de gelegenheid om te praten met enkele van de laatste overlevenden van de Shoah.
Geen enkel boek, geen enkele film, geen enkele studie kan ooit een afdoend beeld geven van de gruwel die zij hebben moeten doorstaan.
Wij zijn hun excuses verschuldigd omdat wij niet in staat waren hen tegen deze gruweldaden te beschermen.
Wij zijn hun dankbaarheid verschuldigd omdat hun getuigenissen een onvergetelijk signaal zijn voor andere generaties.
En we zijn het hen bovenal verschuldigd waakzaam te blijven en ons onvermoeibaar in te zetten voor de bestrijding van elke vorm van haat jegens anderen.
Op internationaal niveau nemen wij, samen met onze gemeenschappen, actief deel aan de activiteiten van de International Alliance for Holocaust Remembrance en we werken samen met het European Holocaust Research Initiative.
Vanaf deze zomer zal België het voorzitterschap waarnemen van het Internationaal Comité van de Arolsen Archieven, dat miljoenen documenten over de slachtoffers van de nazi-misdaden verzamelt en openstelt voor het publiek.
België beschikt al meer dan 25 jaar over wetgeving om holocaustontkenning te veroordelen. Toch zijn we getuige van een toenemende vertekening, verdraaiing van de Holocaust, die op een verraderlijke manier de weg opent naar de minimalisering ervan, en later het vergeten.
Natuurlijk zullen wij dit bestrijden met de politieke en juridische middelen die ons ter beschikking staan. Maar we zullen het vooral bestrijden met ons hart en onze ziel, want we weten waar deze haat ons toe kan leiden.
België heeft er zich samen met zijn Europese partners toe verbonden een globale strategie te ontwikkelen om alle vormen van antisemitisme te voorkomen en te bestrijden.
Genocidepreventie begint met de bestrijding van racisme, onverdraagzaamheid, vreemdelingenhaat, antisemitisme en haatzaaiende taal, die allemaal leiden tot de ontmenselijking van bepaalde groepen.
We moeten blijven gedenken en ons ervoor blijven inzetten zodat de woorden “Nooit meer” geen loze kreet zijn.
Dank u.